εναντιοθελής

ἐναντιοθελής, -ές (Μ)

ο αντίθετος προς τη θέληση κάποιου («ἐναντιοθελὲς τῷ Θεῷ» — αντίθετο προς τη θέληση τού Θεού, Θεόδ. Στουδ.).